Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
alovlanmaq — f. 1. Bərk yanmaq, alışmaq, tutuşmaq, alışıb yanmaq. İldırım vurmuş taya dərhal alovlandı. 2. məc. Qızarmaq, işıqlanmaq, parlamaq. Dan yeri alovlandı. – Yenə od tutdu, dan yeri yandı; Şölələndi, üfüq alovlandı. A. S.. Bəzi naxışlar sanki… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
alovlanma — «Alovlanmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
alışmaq — 1. f. Odlanmaq, alovlanmaq, od tutub yanmaq. Ocaq alışdı. Benzin qabı birdən alışdı. Taya ildırımdan alışdı. // məc. mənada. Alışıb, şölə çəkib suz ilə yandım, gördüm; Hicrini atəşi suzan dedilər, gerçək imiş. S. Ə. Ş.. Canım üzülür əldəki… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəmbildəməx’ — (Çənbərək) yanmaq, alovlanmaq. – Ojax dəmbildiyr … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
tutaşmax — I (Mingəçevir) 1. güləşmək 2. dalaşmaq II (Ağdam, Şuşa) yanmaq, alovlanmaq. – Ojax indijə tutaşır (Ağdam) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qalanmaq — məch. 1. Üst üstə yığılmaq, topalanmaq, komalanmaq. Ot biçildikdən sonra, qalanıb taya vuruldu. – Sol tərəfdə divara səmt qalanmışdı çiy kərpic, vəssəlam. C. M.. Arabaya ot qalanar, dağ olar; Kəndlilərin onda kefi çağ olar. A. S.. 2. Yandırılmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şölə — is. <ər.> Alov, parıltı, işıltı, şəfəq. <Xortdan:> Səhranın günbatan tərəfindən, gördüm, bir şölə asimanə bülənd olub. Ə. H.. Qaraca qızın sevgili şəlaləsi Günəşin qırmızı şöləsindən parlayırdı. S. S. A.. Aslanın gözlərində ani bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şölələnmək — f. Şölə saçmaq, alovlanmaq, alışıb yanmaq, işıqlanmaq, işıq vermək, şəfəqlənmək. Yenə od tutdu dan yeri, yandı; Şölələndi üfüq, alovlandı. A. S.. Düz stolun üstündən ləmpədən asılmış onluq lampa şölələnirdi. B. Bayramov … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yanmaq — f. 1. Odlanmaq, alovlanmaq, od tutmaq, tutaşmaq. Odun yaxşı yanır. – Düşmən tərəfindən od vurulan kənd yanırdı. Ə. Vəl.. // Odun, istinin təsiri ilə məhv olmaq, külə dönmək. Kağız tonqala düşüb yandı. Buxarıdakı odunların hamısı yandı. Taya yandı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zəbanə — is. <fars.> klas. 1. Alov, alovun şöləsi. Zəbanə çəkmək – şiddətlə alovlanmaq, alışıb yanmaq. O ancaq evlərinin zəbanə çəkərək yandığını gördü. Ə. Ə.. 2. Tərəzi və s. ölçü cihaz və alətlərinin dil şəklində olan hissəsi, mili. Tərəzinin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
